Het Leugenparadijs
Ontevredenheid en aangewakkerde angst is de brandstof waarmee de motor van rechts-extremisme en populisme wordt gestookt. Waar zijn burgers ontevreden over? Ze noemen op de eerste plaats de overheid die haar beloftes niet nakomt. En een overheid die haar burgers met wantrouwen behandelt en die via regels elke vorm van misbruik van voorzieningen en andere diensten wil voorkomen. Maar zoals de waard is, zo vertrouwt hij zijn gasten.
Ontevredenheid is er ook voor velen over hun bestaanszekerheid. Heeft het eigen bedrijf nog toekomst, ook over 10 jaar? Denk aan de boeren. Kan ik nog mijn kinderen de school laten volgen die past en die wenselijk is? Is er nog zorg voor mij en anderen als we geestelijk en lichamelijk steeds meer afhankelijk worden door onze leeftijd? Een tekort aan leraren en verzorgers speelt al jaren en echt beleid om dat aan te pakken blijft vaak steken in loze en vage beloftes want er wordt geen geld voor vrijgemaakt en het wordt niet structureel aangepakt. Kan ik nog een huis betalen en zijn er nog wel genoeg huizen in een overhitte markt waarin het kapitaal de spelregels bepaalt en de overheid haar zorgtaak heeft overgedragen aan de vrije markt. Kortom een overheid die teveel en te weinig ingrijpt bij de maatschappelijke problemen die er liggen en die de toekomst voor velen donker kleurt.
Waar zijn burgers bang voor? De wolf krijgt alle aandacht maar die dreiging is een mug in vergelijking met een olifant, een storm in een borrelglaasje, waar vooral boeren die hun schapen niet goed beschermen af en toe geestelijk de dupe van worden want financieel kost het niet zoveel. Behalve het leven van de schapen dan en af en toe een koe of paard. Getalsmatig stelt het helemaal niets voor in vergelijking met al die miljoenen varkens, kippen, koeien en schapen die voor menselijke consumptie zijn bestemd en die vaak (in teveel situaties) een leven vooraf hebben moeten leiden waarbij de hel van Dante niks is. Ik overdrijf. Er zijn natuurlijk genoeg boeren die goed voor hun beesten zorgen maar er zijn ook grote boerenbedrijven en vervoersbedrijven waar mistoestanden aan de orde van de dag zijn. Kippen, koeien en varkens als object in een productieproces waarin dierenwelzijn een vaag begrip blijft, goed voor de bühne als er weer eens een keer controle komt.
Bang voor vluchtelingen dan? Zij zouden in grote getale ons land overstromen, een ontembare vloedgolf, alles verwoestend op zijn weg. Een leugen van uitzonderlijke grootte en heel dom zijn degenen die dit soort stemmingmakerij serieus nemen, alsof hun persoonlijk leven wordt bedreigd. Emotie gaat hier voor de feiten uit die, als ze naar voren worden gebracht, nauwelijks worden geloofd. Emoties verkopen nu eenmaal beter en zijn aanstekelijker dan de droge naakte waarheid van het feit.
Ons land is rijk, heel rijk, er is heel veel kapitaal, er zijn heel veel miljonairs en er zijn veel grote bedrijven waarvan de ceo’s miljoenen en miljoenen ontvangen als ‘bonus’. Maar hebben ze zo hard gewerkt, zijn ze so pienter en een zegen voor het land dat we dit maar normaal moeten vinden? Normaal ook dat ze zo slim zijn om steeds de minste belasting te hoeven betalen, slim ook om de regels zo naar hun hand te zetten dat het kapitaal veilig staat in andere landen waar geen regels zijn en geen belastingplicht?
Een overheid heeft ook de taak rechtvaardig te handelen: de grootste schouders de zwaarste lasten. In praktijk wordt er echter onder een hoedje gespeeld met de rijken en machtigen der aarde, worden bonussen niet belast en kunnen de steenrijken hun gang gaan. Een overheid die deze ongelijkheid niet aan de kaak stelt en geen maatregelen treft is geen knip voor zijn neus waard. Ze schept een maatschappij met bevoorrechte en rechteloze burgers. De kloof tussen arm en rijk groeit. De hel raakt vol met egoïsten die hun eigen belang altijd als eerste hebben laten gelden…De duivels lachen in hun vuistje…
In de wereld zijn er vele brandhaarden, veel idioten die minister of president of dictator spelen denken en handelen alsof hun belang boven alles gaat en alsof zij een beter soort mens zijn dan de anderen die ze laten veroordelen, opsluiten en vaak vermoorden omdat ze te kritisch zijn op hun gedrag. Verkiezingsfraude (Venezuela), nep-verkiezingen (Rusland en Wit-Rusland), helemaal geen verkiezingen maar het volk als klapvee (Noord-Korea en China) – het maakt voor de leiders van die landen niks uit als ze maar aan de macht blijven alsof ze het eeuwige leven hebben, alsof hun oorlogen ergens toe leiden. Glorie voor het vaderland, wat een onzin, wat een vuige leugen die het leven kost van miljoenen. Glorie voor de eigen ideologie of religie, wat een vuige leugen, die het leven kost van miljoenen: volgelingen die blind de leider volgen en vooral van hun gemaakte slachtoffers; en dat al zolang de menselijke geschiedenis duurt. Het paradijs is hier feitelijk het graf…De dood als overwinnaar, met het laatste en allerlaatste woord…
De conflicten in de wereld veroorzaakt door niets ontziende leiders – terreur door aanslagen, door moordpartijen, gedaan door door politieke groeperingen, door landen zelf in hun strijd om politieke doelen te halen, het lijkt maar niet op te houden en wijsheid en ratio zijn ver te zoeken. Het ene geweld lokt het andere uit. Maar de verdrukten en slachtoffers hebben een goed geheugen. De wraakvlam dooft nooit uit, rekeningen moeten worden betaald en worden vereffend, ook na jaren.
Maar al dat alles zorgt er voor dat miljoenen moeten vluchten om hun vege lijf te redden. Wat in Europa aan vluchtelingen binnenkomt is slechts een handjevol in vergelijking met de miljoenen op de vlucht. Europa doet er alles aan om de grenzen te bewaken en om dictators te betalen om vluchtelingen tegen te houden aan die grenzen. Met als gevolg mensonterende situaties in die grenslanden: mensenhandel, slavernij, verkrachting, moord; de daders blijven straffeloos en worden ook nog eens betaald door een instantie die de mond vol heeft over mensenrechten maar in praktijk het onrecht bevordert.
Als de grenzen dicht zijn leven wij in het paradijs. Dat paradijs dat ons wordt voorgehouden bestaat niet en zal nooit bestaan. Zelfs niet na onze dood, hoewel ik wel van harte hoop dat er een vorm van hel zal zijn omdat het idee dat de grootste smeerlappen ongestraft blijven onverdraaglijk is.
Christelijke groeperingen, vooral de als conservatief bekend staande christenen, in de VS en Europa, die geen greintje empathie tonen voor hun medemens – vooral als die anders is en niet aan hun ideale beeld beantwoordt: een andere kleur, vluchteling, andere seksuele geaardheid, andere te liberale opvattingen etc. – leiden het einde van het christendom in zoals wij dat kennen. Als ze een kwaadaardige monsterachtige leugendictator, die ex-president is, in de verkiezingen steunen en aan zijn lippen hangen omdat hij hun het paradijs op aarde belooft, omdat hij tegenstanders alleen maar negatief de grond in kan boren, is het christendom waar zij voor staan, meer dan failliet. In zo’n gemeenschap die meer in het heil van het geweer gelooft dan in het humane woord en gedrag wil ik niet leven. Zij hebben geen toekomst. Allemaal rijp voor de hel.
De wereld is te vaak een leugenparadijs waarin de leugen op de troon regeert. De waarheid, soms klein en zwak, houdt zich verborgen, is bang voor verdacht-makerij, voor de bakken ellende en haat die over haar heen worden gestrooid als zij haar mond opendoet. Als je de waarheid wilt beschermen moet je van goede huize komen en uit het juiste hout zijn gesneden. Dan moet je geen ceo zijn van een techbedrijf waarvan het bestuur je meer dan 50 miljard dollar aan aandelen toekent omdat je zo voortreffelijk je werk doet: vooral in de productie van leugens en van killer-robots in naam van de beschaving, naast de auto’s, de satellieten en de raketten. En nu met een poot in het Witte Huis als de monsterdictator de verkiezingen zou winnen.
Hoelang heeft de haat bestand? Hoelang laten mensen zich gek maken door angsten die fictief zijn? Hoe lang pikken mensen de extreme armoede waarin ze moeten leven? Hoe lang pikken ze de extreme rijkdom van nietsontziende medemensen? Hoelang pikken jongeren het gedrag van hun ouders die klimaat, beschaving en welvaart naar de verdoemenis helpen omdat ze te beroerd zijn om de feiten, om de waarheid onder ogen te zien?
Eigenbelang, hebzucht en kortzichtigheid kleuren de brillenglazen van de leugenaars en volksmenners, hun toehoorders en hun aanhang. Een route die leidt naar de afgrond.
In de gokwereld gaan honderden miljarden om, idem dito in de drugswereld, idem dito in al die andere criminele activiteiten waaronder mensenhandel. De industrie die grondstoffen delft verdient miljarden en verwoest de aarde voor miljarden inwoners, allemaal in naam van de vooruitgang, voor de toekomst van de mensheid. Het prijskaartje echter wordt angstvallig buiten beeld gehouden. Welkom in het leugenparadijs.
Maar misschien moeten we met de waarheid wel heel klein beginnen: in het eigen leven nadenken over wat echt de moeite waard is in je leven…en daar je sterk voor maken, dat uitdragen, dat in woord en daad laten zien. En tegenover al die leugens die dagelijks over ons worden uitgegoten helpt maar een ding:
kies je eigen vorm van protest – maar wees duidelijk en consequent!
1 augustus 2024 – John Hacking
betekenisgeving & levenshorizon 