Der Geist verdankt seine Lebendigkeit gerade der Fähigkeit zum Tod. Das Absolute ist nicht das “Positive, welches von dem Negativen wegsieht”. Der Geist schaut vielmehr “dem Negativen ins Angesicht” und “verweilt” bei ihm. Er ist absolut, weil er sich ins Extreme, die die äußerste Negativität hinauswagt und sie in sich einschließt, präziser ausgedrückt, in sich … Doorgaan met het lezen van Tijdperk van het Niets (5)
hoe omgaan met innerlijke leegte? Verdrinken in de digitale wereld die telkens nieuwe prikkels aanbiedt en waar de macht van het getal heerst maar niet het zin-stichtende verhaal?
Dat de dingen voortkomen uit het niets en er weer in verdwijnen, is een ondraaglijke gedachte die weerzin oproept. Giovanni Rizutto, Mediale levenskunst, pag. 188 Ledigheid, leegheid, lusteloosheid, verveling, ‘nietsnut-terigheid’, luiheid, apathie, onverschilligheid, nietigheid, niets, het zijn geen synoniemen maar ze wijzen allemaal in de richting van een soort ‘onvervuldheid’, een vorm van ‘leegte’ en … Doorgaan met het lezen van Het eindige en het voorlopige
Hoe transparant ben jij voor de werkelijkheid en is de werkelijkheid voor jou? Gevangen in dualisme maken we ons zelf kleiner dan we zijn en missen we de potenties die in ons huizen.
Anselm Kieefer beschrijft zijn jeugd waarin niks gebeurde en waar hij zich verveelde als lege ruimte voor zijn latere inspiratie en zijn relatie met het oneindige.
Anselm Kiefer en de leegte - een tekst over de verveling als bron van creativiteit
het schip als metafoor en als mogelijkheid tot horizon-verbreding en als teken van de verbinding tussen hemel en aarde.
betekenisgeving & levenshorizon 