Drampieren en drampirisme

Rechts-extremisten lijken aan de winnende hand in veel Europese landen. Hun speerpunt: de asielzoeker als zondebok. Deze krijgt van alles de schuld. Overal waar gebrek aan is, is de schuld van de asielzoeker en de overheid die deze asielzoekers zogenaamd met open armen ontvangt. Burgers worden opgestookt met populistische praatjes dat als de grenzen eenmaal dicht zijn alles weer goed zal worden. Nederland voor de Nederlanders, Duitsland voor de Duits(land)ers, Frankrijk voor de Frans(landers)en. Het eigen land als heilige totem, de eigen traditie en religieuze achtergrond als zaligmakend; de eigen kleur als bepalend kenmerk, en bewijs voor een zekere mate van superioriteit. In de VS en in veel andere landen waar rechts-extremisten absolute macht nastreven spreken de aanhangers over white supremacy. Alsof er een blank ras bestaat en alsof de mensheid is in te delen in rassen. Elk DNA onderzoek laat zien dat geen enkel mens tot een ras te herleiden valt. Het menselijk DNA is een resultaat van eeuwenlange vermenging en combinaties van erfelijke eigenschappen. De nazi’s hebben een poging gedaan om een eigen ras te bevorderen door het project “Lebensborn” maar ook dat was een fictie die niet waargemaakt kon worden en die tot veel ongelukkige kinderen heeft geleid omdat de randvoorwaarden voor een leven in minder ideologische omstandigheden ontbraken. 

Het idee van white supremacy ligt ook onder de theorie van ‘omvolking’ – de gedachte dat de nu nog blanke meerderheid van een land vervangen wordt door niet-blanke immigranten die ook nog eens veel meer kinderen krijgen. Ook de heer Omtzigt lijkt tot dit besef gekomen te zijn in zijn H.J. Schoo-lezing als hij pleit voor het baren van meer kinderen om ‘het eigen volk’ te laten groeien omwille van de economie en de welvaart. Ik zou zeggen richt een ‘fabriekje’ in om dit voor elkaar te krijgen, alsof vrouwen ‘baarmachines’ zijn. Duidelijk een geval van besmetting in het hoofd van Omtzigt: het leugenvirus van de Partij van verdraaiing heeft ook in zijn leven toegeslagen.

De leugendracula van deze partij maakte op een rechtszaak tegen zijn belagers uit Pakistan duidelijk dat zijn leven al 20 jaar een nachtleven is geworden: als hij in de zon komt, dwz. zonder bewakers optreedt, is het snel met hem afgelopen. Soms krijgt hij honderden en meer dreigmails. Hoe zou dat komen? Denkt hij nou echt dat onder het mom van vrijheid van meningsuiting je ongestraft een hele religie en zijn aanhangers kunt blijven beledigen? Een cartoonwedstrijd organiseren om de profeet belachelijk te maken? Denkt hij nou werkelijk dat dát zonder consequenties kan blijven? Hij voelt het letterlijk aan den lijve: een dagbestaan in vrijheid zonder bewaking is onmogelijk geworden. Dat waarschijnlijk tot aan zijn dood. 

Maar ondertussen blijft hij doordrammen als een echte dramvampier. Hij en zijn medebroeders en zusters in Nederland, Europa, de VS en Rusland zijn intussen meesters in het drampirisme: alle problemen in het land worden veroorzaakt door de asielzoekers, de immigranten en de moslims die terreuraanslagen plegen en die hun leef- den denkwijze aan ons willen opdringen, zo de woorden van deze leugendracula. Dit leugenvirus verspreidt zich door de wereld: grenzen moeten dicht, hoge hekken erom heen en als het even kan, afschuiven, wegjagen, verdrijven, exporteren deze lastige ongewenste bezoekers. 

Wat helpt dan tegen dit drampirisme? Spiegels werken niet want ze zien veel te graag zichzelf. Kruizen en kruisbeelden ook niet, want daar dwepen ze mee, maar vergeten intussen dat een echte christen geen gouden kroon draagt maar een doornenkroon. Al die christenen die op de troon van de macht willen gaan zitten en die willen meedelen in de buit, die vooral eerst aan zichzelf denken en lang, heel lang, daarna pas aan anderen, weten helemaal niet waar ze over praten. Ze handelen als dienaren van de mammon. Sommigen noemen zich cultuurchristen. Ze denken dat door in het openbaar het christendom een goede zaak te noemen ze er dan ook bij horen. Allemaal voor de bühne, allemaal show, nep, aanbidding van de satan in de woestijn. 

Jongeren van christelijke groeperingen die denken te moeten meedoen met de Partij voor demagogie en samen met veel andere jongerenbewegingen in Europa Hitler-Jugend spelen: ideologische indoctrinatie in combinatie met militaire training, zijn in principe al rijp voor het einddoel: de dood in de zelfverklaarde burgeroorlog die volgens hen aanstaande lijkt. De winst: dood en verderf dat vooral onschuldigen zal treffen. 

Wat helpt dan wel tegen drampirisme? De staak van de Waarheid! Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Al die mannetjes en vrouwtjes met een minderwaardigheidscomplex die de moordenaar in het Kremlin bewonderen en daar openlijk kond van doen zijn van harte rechts-extreem. Maar ze bewonderen geen held maar een smerige maffiabaas die zich voordoet als redder: een massamoordenaar die op de opsporingslijst staat van Interpol. 

Wiens brood men eet, wiens taal men spreekt. Hoeveel paladijnen krijgen niet stiekem uit het Kremlin wat toegestopt, en dat al jarenlang? Ik vermoed dat veel (rechts-extreme) Europese partijen al heel lang op de loonlijst staan van deze moordenaars uit het Kremlin, een strategie die jaren geleden al is ingezet om verdeeldheid te zaaien en om bondgenoten te paaien. 

Kijken we eens naar de feiten: hoe groot is het asielprobleem in Nederland dat je kunt spreken van een crisis? De Groene Amsterdammer (nr. 36) plaatst vandaag 4 september 2024 een artikel van Irene van der Linde met de kop: Kansloze kletskoek van ons kabinet. De mistige mengeling van meningen, fabels en leugens vertroebelt de asielwerkelijkheid. Daarom: een leeswijzer in tien punten.

Het laatste van die tien punten luidt, ik citeer:

10 Nederland is té aantrekkelijk voor asielzoekers.

Nederland is een walhalla voor statushouders, schreef Geert Wilders, fractievoorzitter van de grootste partij in de Tweede Kamer afgelopen week op X: ‘Huis, inrichtingskrediet, uitkering, alles wordt voor ze geregeld. Walhalla Nederland.’ Faber beaamde dat na vragen van De Telegraaf. ‘Het is niet voor niets dat ze allemaal deze kant op komen. Ik heb het in Ter Apel gezien. Daar komen bussen aanrijden, stappen mensen uit met een koffer. Die zijn niet via Schiphol gekomen of via zeehavens, die zijn gewoon over land gekomen. Dan zijn ze vanaf de buitengrenzen van de Europese Unie over land hierheen gekomen en dan vraag ik mij wel af: waarom stop je niet veel eerder?’

Al meer dan veertig jaar roepen politici dat er een restrictief toelatingsbeleid moet worden gevoerd en Nederland ‘onaantrekkelijk’ moet worden gemaakt. Tal van ‘versoberingsmaatregelen’ en ‘strengere’ toelatingseisen zijn doorgevoerd, inclusief een poging om detentiecentra voor overlastgevende asielzoekers op te richten – wat mislukte omdat de rechter een streep zette door deze ‘procesbeschikbaarheidslocaties’ omdat het verschil met echte detentiecentra marginaal was. Allemaal zonder significant resultaat.

Steeds wordt geroepen dat Nederland te aantrekkelijk is, bijvoorbeeld omdat het te soepel zou zijn met het inwilligen van asielverzoeken. ‘Wederom grote kletskoek’, zegt Grütters. ‘Ons inwilligingspercentage lag even iets boven het gemiddelde in Europa omdat wij relatief veel mensen kregen uit onveilige landen, zoals Syrië en Eritrea. Maar dat is niet omdat het hier aantrekkelijker zou zijn. Bovendien kiest een asielzoeker geen bestemmingsland: dat doet de mensensmokkelaar op basis van wat de vluchteling te besteden heeft.’

Het punt met vluchtelingen is dat ze niet vrijwillig vertrekken uit hun land. Dus nog meer soberheid, nog meer restricties, nog langere wachttijden, nog hogere muren aan de buitengrens, nog meer ‘pushbacks’; het houdt mensen die een veilig heenkomen zoeken niet tegen. Wel zorgen die maatregelen voor veel persoonlijk leed, voor jarenlange juridische onzekerheid, voor meer trauma’s, en verspilde levenstijd.

Er is een ding waarin Nederland wél heel aantrekkelijk is: arbeid. Van alle migranten die naar Nederland komen, komt zo’n tien procent als vluchteling en negentig procent als arbeidsmigrant. Het draait, zoals migratiewetenschapper Hein de Haas schrijft in zijn boek Hoe migratie echt werkt, allemaal om de economie. De grootste drijfveer voor migratie is de vraag naar, veelal onderbetaalde, arbeid en die is in Nederland groot: in de kassen, in distributiecentra, slachthuizen, de bouw, de zorg, en ook bij hightechbedrijven als ASML. Daarin zou het kabinet politieke keuzes kunnen maken waardoor daadwerkelijk het aantal immigranten afneemt. In het hoofdlijnenakkoord staan hierover nauwelijks plannen, het ligt met name bij de BBB-achterban gevoelig. Toch kwam de VVD vorige week met een visiestuk over arbeidsmigratie: Kiezen wie we echt nodig hebben. Hiermee ligt er een potentiële splijtzwam onder de coalitie.

(Einde citaat)

Het parlement wordt inmiddels bemenst door 36 lakeien van de leugendracula van de Partij voor verdraaiing die niet zelf hun mond mogen opendoen in een interview. Gelukkig is er onderzoek naar de activiteit van deze volksvertegenwoordigers. Ze doen niet alleen nauwelijks iets, ja ze strijken hun geld op, als vertegenwoordiger, maar veel zichtbaar van hun handelen is er niet. Of het moet al gebeuren op de achtergrond (zo denk ik dan), stiekem, in clubjes die het daglicht niet kunnen velen omdat hun plannen niet overeenstemmen met de Nederlandse en Europese wetgeving. Ze onderhouden contacten met gelijkgestemden in Europa, (speciaal Hongarije) hoe de Europese Unie gesaboteerd kan worden van binnenuit onder het mom van patriotisme. Sjirk Kuiper schrijft op 30 augustus in het Nederlands Dagblad onder het kopje Ontmaskering het volgende, ik citeer:

Ontmaskering

De nieuwe Nationale Politieke Index is intussen een genadeloos demasqué voor de extraparlementaire PVV-fractie. De 36 paladijnen van Wilders leven in geheimzinnige afzondering. Zelfs voor de simpelste dienst aan ‘het volk’ – namelijk: één van de vele petities in ontvangst nemen, waarmee burgers zich iedere dinsdag in de Statenpassage melden – zijn PVV’ers zelden te porren. 

Dat heeft een reden. Tegenover zo’n groepje bezorgde burgers moet je op z’n minst enkele goede intenties kunnen uitspreken, als je hun petitie aanneemt. Maar PVV’ers van ná 2023 zeggen zo min mogelijk. 

Daarom ontbreken ze ook bij veel debatten en bijeenkomsten, want daar kun je zomaar de vraag krijgen wat de PVV vindt. Dat kan gestamel opleveren, zoals toen PVV-Kamerlid Martine van der Velde de vraag kreeg wat ze met de NPO wil. Vroeger was dat zo simpel: opheffen – maar wat wil Wilders nu?

Er is geen enkele smoes te verzinnen voor de totale lamlendigheid, inertie en apathie van de grootste regeringsfractie in de Tweede Kamer. Weinig ervaring, veel nieuwelingen? Onzin: Van der Plas en Grinwis, maar ook runner-up André Flach (SGP, nr 2 op de NPI) gingen volledig los zodra ze waren beëdigd. Ook enkele beginnelingen van BBB en NSC zijn kwiek uit de startblokken gekomen, toont het NPI-scorebord. 

Lijstvulling

Bovendien: naast veel debutanten (die door Wilders niet in ernst als Kamer-kandidaat, hooguit als lijst-vulling waren gescout) telt de PVV ook de meeste veteranen, van de lichting die Wilders’ eerste team vormde in 2006. Zoals Raymond de Roon (NPI 120) en Dion Graus (143). Eén Grinwis verzet evenveel werk als twaalf PVV’ers. 

Op nummer 146 van de ijver-index staat PVV’er Léon de Jong: ook al bijna tien jaar Kamerlid, en levenspartner van minister Fleur Agema. Dat er in de Kamer een ‘controleur van de regering’ zit die het leven en de liefde deelt met een lid van het kabinet, zou in iedere democratische partij vragen oproepen. Dat hij nauwelijks iets presteert, maakt de situatie nog scabreuzer.

De PVV is een autocratisch georganiseerde en bestuurde partij. Het enige lid, Wilders, maakt de dienst uit. Dat veroorzaakt een lamme vleugel in de Kamer; 36 disfunctionele zetels die (nog los van wat hun medewerkers kosten) 5,8 miljoen euro per jaar opstrijken. Democratie mag wat kosten, maar dan moet het wel werken. 

(Einde citaat)



Al die loze beloftes van de Partij voor verdraaiing worden gesmoord in inertie van de partijleden, lamgelegd door het leugenvirus, en door de weerbarstige werkelijkheid. Je kunt wel iets roepen – “Grote bek – realitycheck” (Lubach) – de realiteit is altijd anders en minder zwart-wit als in alle populistische praatjes wordt voorgesteld. Jammer voor de kiezers die de leugendracula op zijn (blauwe) ogen geloven. Moet je maar niet zo naïef zijn, lijkt me. Er komt geen huis bij, geen onderwijzer, geen verpleger aan het bed, als de overheid niet serieus maatregelen treft in plaats van te bezuinigen op essentiële onderdelen van de maatschappij zoals onderwijs en onderzoek, klimaatbeleid en de transitie naar een duurzame samenleving. Ook de bijdrage aan de niet functionele kamerleden van de Partij van verdraaiing vind ik weggegooid geld. Een vorm van corruptie want met dit gedrag leggen ze alleen maar het functioneren van het parlement lam. Dat zal de voorzitter ervan niet zo vinden want hij is naast de leugendracula het meest machtige lid van de club, ook al speelt hij voortdurend de onschuld zelve. 

Zelfverrijking, nepotisme, corruptie, machtsmisbruik, zijn zo oud als de mensheid. Dat zal ook wel niet veranderen. Hij rijker, hoe corrupter (want rijkdom is alles) – kijk maar naar de dictator in spe die met de zonen van de ex-president van de VS een greep naar de macht wil gaan doen als de tijd (zijn tijd) daar rijp voor is. Wat nu op Twitter plaatsvindt en hoe hij de boel manipuleert is slechts een voorproefje. Bevriend met de moordenaar in het Kremlin, dikke maatjes met elke corrupte (ex)president en aanhanger van complottheorieën en toegewijd aanhanger van white supremacy wil hij ook de Amerikaanse (evangelische) christenen paaien door het christendom een mooie religie te noemen. Ondertussen werkt hij aan de ‘verbetering’ van de mens via zijn bedrijf Neuralink en wil hij de ruimte beheersen via zijn ruimtevaartprogramma. Tallozen zijn afhankelijk van zijn satellieten die voor communicatie zorgen ook in de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Veel teveel macht in de handen van een enkeling. Wanneer grijpt de politiek echt in? Of is het geld de baas, en is op een enkeling na, iedereen omkoopbaar? 

Grote techbedrijven hebben inmiddels zoveel macht gekregen dat ze de loop van de geschiedenis denken te kunnen sturen. Door hun zoekmachines bepalen zij wat je wel en wat je niet te zien krijgt, welke info wordt doorgestuurd en welke niet. Hoezo vrijheid van meningsuiting? Als de basis al ontbreekt om alle feiten en alle meningen tot je te kunnen nemen? De Chinezen en Russen censureren volop, het zogenaamde ‘vrije’ Westen denkt hieraan nog te ontkomen, maar de dramvampieren worden wel steeds machtiger omdat de staak van de waarheid niet met kracht wordt gehanteerd. Meer durf is gevraagd, maar confrontatie, meer inzet voor de waarheid en voor het heil van (onschuldige) mensen die anders met open ogen naar de slachtbank worden geleid omdat een veel idioten alle macht naar zich toe willen trekken, ongeacht de prijs voor mens en maatschappij.

John Hacking 

4 aug. 2024


Bronnen: 

https://www.groene.nl/artikel/kansloze-kletskoek-van-ons-kabinet?

https://www.nd.nl/nieuws/politiek/1237194/waar-is-de-extraparlementaire-fractie-van-wilders-een-grinwis