Menschheit ist eine humoristische Rolle. NovalisBlüthenstaub (1798) Leesbare en onleesbare wereld De Duitse dichter Novalis schreef: 1. Wir suchen überall das Unbedingte, und finden immer nur Dinge. Daarmee zitten we als het ware vastgenageld aan de wereld die niet alleen deel van ons is, maar die ook leesbaar wordt als ding en als gebeurtenis. Het … Doorgaan met het lezen van Het ingeperkte WIJ
Tag: Cornelis verhoeven
Gebeten door de leugendracula
getragenvon den Gedanken die leicht sind wie PfeileLaufen wir durch die Tore des Lichtsaus der Helle in die Blendung Zbigniew HerbertUit: An Athene Als je door de leugendracula bent gebeten rest je niks anders dan ook te gaan bijten. De euforie van het begin slaat snel om in nieuwe honger naar bloed. Zo ben je … Doorgaan met het lezen van Gebeten door de leugendracula
Troostende kunst?
Troostende kunst? “Is kunst niet meer dan het maken van mooie dingen? En zijn mooie dingen alleen maar een troost? Het heeft er de schijn van of de kunst steeds minder met schoonheid te maken heeft. De kunstenaar is eerder degene geworden die verontrust dan degene die troost. Dit kan waar zijn voor … Doorgaan met het lezen van Troostende kunst?
Troost en verdriet
Het oer-verdriet ligt als een donker weekdier, een droesem op de bodem van de ziel. Elke beroering van de ziel maakt het hele bestaan donker. Het bestaan is een verward kluwen, waaruit men heldere, rechte draden kan spinnen. Maar hoe men ook spint, er blijft een rest bestaan, die het meest eigenlijke en substantiële in … Doorgaan met het lezen van Troost en verdriet
Nieuwe mythes
Nieuwe mythes klinken altijd als een nieuwe toekomst vol schitterende en waargemaakte beloftes - wie gelooft nog in de Sint?
Vrijheid als toewijding – doorbreken van onze egonomie
Vrijheid als toewijding “Is ons leven slechts een treurige gang naar het graf”? Deze vraag, die ik ontleen aan de woorden van Jacques de Visscher, zet in een gebaar ons leven op scherp: waarom leef ik en waartoe leef ik? Het is een variant op het Heideggeriaanse “Sein zum Tode”: ons bestaan mondt uiteindelijk uit … Doorgaan met het lezen van Vrijheid als toewijding – doorbreken van onze egonomie





