Vervagend zelf? Zo zwoegt de mensheid vruchteloos en tevergeefs en slijt altijd zijn leven in ongegronde zorgen, daar het de grenzen van bezit niet heeft geleerd en evenmin de groeilimiet van echt genot.  Dit bracht het leven hoe langer hoe meer op hoge zee en woelde de bodem op tot grote oorlogsgolven.  Lucretius 5,1430-1435 (pag. … Doorgaan met het lezen van Vervagend zelf….