Poëzie van Juan Ramón Jiménez: (selectie om te downloaden beneden)
Dejadme en el jardín fragante, porque quiero
ver el sol en el agua blanca de mariposas;
pues si esta tarde de oro pasa el frío y me muero,
me llevaré mi alma toda llena de rosas…
Ahora que están mis ojos llenos de luz florida,
por Dios, dejadme solo; mi carne es poco fuerte;
quiero oir lo que dice la brisa de la vida
y tan poco jardín de la vida a la muerte …
Laat mij in de geurende tuin alleen, want ik wil
de zon zien en in het heldere water van vlinders;
want als deze goude middag overgaat in kilte en ik sterf,
zal ik mijn hele ziel meenemen vol met rozen…
Nu mijn ogen vol zijn met bloeiend licht,
bij God! laat me alleen; mijn vlees is zwak;
ik wil horen, wat de adem van het leven zegt
zo weinig tuin is tussen leven en dood…
(werkvertaling J.H.)
Mourir sans espoir au soleil
(Maeterlinck)
Lasst mich im duftenden Garten allein. Ich will
die Sonne seh’n, ins helle Wasser der Schmetterlinge versenkt,
und wenn an diesem Abend die Kälte kommt und ich sterbe,
geht die Seele mit mir dahin, von Rosen durchtränkt.
Jetzt, wo meine Augen voll sind von Blumen und Licht,
lasst mich allein – bei Gott! Mein Fleisch ist schwach,
ich will hören, was der Windhauch des Lebens spricht.
So weinig Garten ist zwischen Leben und Tod. Ach!
(vert. Ulrich Daum)
Al Soneto con mi alma
Como en el ala el infinito vuelo,
cual en la flor está la esencia errante,
lo mismo que en la llama el caminante
fulgor, y en el azul el solo cielo;
como en la melodía está el consuleo,
y el frescor en el chorro, penetrante,
y la riquezo noble en el diamante,
así en mi carne está el total anhelo.
En ti, soneto, forma, esta ansia pura
copia, come en un agua remansada,
todas sus inmortales maravillas.
La claridad sin fin de su hermosura
es, cual cielo de fuente, ilimitada
en la limitación de tus orillas.
Aan het sonnet met mijn ziel
Zoals in de vleugel het oneindig glijden,
wat in de bloem kern der vergankelijkheid is,
hoe in de vlam de vonk wandelt
en in het blauw alleen de hemel,
zoals de troost in de melodie,
en de frisheid in de straal, doordringend,
en de edele rijkdom in de diamant,
zo in mijn vlees is het overheersende verlangen.
In jou, sonnet, vorm, is deze zuivere drang
zoals in stil water,
al zijn onsterfelijke wonderen.
De grenzeloze helderheid van jouw schoonheid
is, zoals de hemel van de bron, onbeperkt
in de begrenzing van jouw kusten.
(werkvertaling J.H.)
An das Sonett mit meiner Seele
Wie der Flügel in sich unendliches Gleiten,
wie die Blume in sich die Vergängnis trägt,
wie in de Flamme der Funken schon angelegt,
und in dem Blau des Himmels Weiten,
wie der Trost im Instrument und seinen Saiten,
wie Frische in dem Strahl ist, der erregt,
und edlen Schatz der Diamant stets hegt,
so will sich in mir die Sehnsucht ausbreiten.
O dass in dir, Sonett, mein Sehnen,
wie in stillem Wasser dargestellt,
ein Abbild unsterblicher Wunder fand!
Die grenzenlose Klarheit dieses Schönen
ist endlos, wie über der Quelle das Himmelszelt,
in der Beschränkung durch deinen Strand.
(vert. Ulrich Daum)
Download een selectie uit zijn gedichten met en zonder vertaling (Ned/Duits) selectie
Download een kopie van zijn vroegste werk: Elegiën JImenez elegias
Meer afbeeldingen van mijn werk: Saatchi – Weebly – Behance
betekenisgeving & levenshorizon 