Vluchtigheid

De dood is een bron van inspiratie. De dood fascineert. De dood roept op tot relfectie, tot zelfbezinning. Mensen die er op los lijken te leven (wat dat dan ook exact moge zijn) leven misschien in de waan dat de dood geen greep op hen heeft. Elke dag wordt geproefd en achter gelaten op de … Doorgaan met het lezen van Vluchtigheid

Leren leven

    Leven leren is geen kunst, leven gaat vanzelf. Wel aanvaarden, de tranen leren dragen.   Schreib dich nicht zwischen die Welten, am Rand der Tränenspur lerne leben.   Paul Celan, Die Gedichten aus dem Nachlass (p. 320)   Leven gaat niet zonder pijn. Geluk en verdriet, hoop en angst, blijdschap en pijn horen … Doorgaan met het lezen van Leren leven

Troost en verdriet

Het oer-verdriet ligt als een donker weekdier, een droesem op de bodem van de ziel. Elke beroering van de ziel maakt het hele bestaan donker. Het bestaan is een verward kluwen, waaruit men heldere, rechte draden kan spinnen. Maar hoe men ook spint, er blijft een rest bestaan, die het meest eigenlijke en substantiële in … Doorgaan met het lezen van Troost en verdriet

Samen rouwen

Samen rouwen, in een rouwgroep delen wat pijn doet en leren hoe je het verdriet een plek kunt geven in je leven.

Duisternis en licht

DUISTERNIS EN LICHT “De berg Fujiyama, die zelfs in de diepste duisternis overeind blijft!”* “Oog in oog met de meest uitzichtloze vragen, bij de stem van je hart blijven.” Dostojevski* "Het is twijfel, twijfel tot het bittere einde. En precies dan en precies daar is er: het groot geloof dat in ons oprijst" Lev Shestov* … Doorgaan met het lezen van Duisternis en licht

Idealisme en depressie

Waarom maken idealistische jongeren een einde aan hun leven? Wat is de kracht die hen drijft hiertoe?

Verlaten

Verlaten en verdriet, Jacques Brel bezingt de liefde en zijn taal is een heel andere dan de taal van het wetenschappelijk onderzoek, ook al gaat dit over rouw en verdriet.

Stem geven aan je verdriet

Stem geven aan je verdriet, tekst uitgesproken tijdens herdenking overledenen Radboud Universiteit Nijmegen op Allerzielen 2 november 2015

Rouw en verdriet

Rouw en verdriet, naar aanleiding van twee teksten van Jezus Sirach over rouw en over dood in het kader van Allerzielen

Herdenking overledenen Radboud Universiteit Nijmegen in de Studentenkerk 3 november 2014

Herdenking overledenen Radboud Universiteit Nijmegen Studentenkerk 3 november 2014   Thema: werelden         Aan deze viering werken mee: het koor De lastpost olv Willibrord Huisman Piano: Sanne Liesbeth Jansen en John Hacking Pianospel   Lied: Aller Augen Psalm 145 m. Heinrich Schütz Aller Augen warten auf dich, Herre und du gibest ihnen ihre … Doorgaan met het lezen van Herdenking overledenen Radboud Universiteit Nijmegen in de Studentenkerk 3 november 2014

droefheid en verdriet

Een zee van droefnis ‑ een veilige kust om langs te gaan... In een boek over Boedhisme kwam ik laatst de volgende spreuk tegen, een uit­spraak die mij persoonlijk veel troost en steun geeft, omdat ze als het ware direct aansluit bij mijn leven sinds de dood van mijn moeder. De spreuk luidt: "Een zee … Doorgaan met het lezen van droefheid en verdriet

definitief achter de feiten

Definitief achter de feiten Gisteren was het op het journaal: rond de 14.000 meldingen afgelopen jaar van ziekenhuizen en artsen over mensen die moeten worden behandeld na een poging tot zelfdoding. Bij gemiddeld 1200-1400 mensen per jaar lukt die poging wel. Een meisje van 15 springt op dinsdag voor de trein, een student economie, iets … Doorgaan met het lezen van definitief achter de feiten

Pinksteren: beker worden

  Zondag 15 mei jongstleden, om 6 uur in de morgen heb ik mijn Pinksterervaring gehad. Dat was in de meditatieruimte van de abdij te Echt, na het ochtendofficie.  Nou bent u natuurlijk heel nieuwsgierig hoe dat was – of er vurige tongen waren en daarna een spreken in tongen, een “begeisterd” naar buiten treden … Doorgaan met het lezen van Pinksteren: beker worden

Vergankelijkheid

Vergankelijkheid - leven langs de randen van de dood Splijtstof jr. 29 nr 4   L’ame est un oiseau d’oubli aux ailes multicolores De ziel is een vogel van het vergeten met veelkleurige vleugels (Edmond Jabès)   Het was Frans Rosenzweig die in "Der Stern der Erlösung" schreef: "Vom Tode, von der Furcht des Todes, … Doorgaan met het lezen van Vergankelijkheid

Leren van de dood

  Leren van dood. Enkele overwegingen. dinsdag 8 januari 2008 DOOD De dood is meestal een ongenode gast. Als hij komt, komt hij altijd met overmacht. Leven en dood zijn tegenpolen, en zolang een mens leeft is het moeilijk om voor te stellen hoe het is om dood te zijn. De dood ontmoet je altijd … Doorgaan met het lezen van Leren van de dood